Antropolożka technologii, prawniczka i historyczka sztuki, wykładowczyni akademicka (Psychologia i Informatyka, SWPS; Trendwatching&Future Studies AGH; Business Process Automation WZ UŁ; Business AI w Akademii im. Leona Koźmińskiego w Warszawie) i speakerka w obszarze nowych technologii. Specjalizuje się w obszarze społecznych implikacji sztucznej inteligencji i transhumanizmu. Prowadzi zajęcia dotyczące antropologii technologii i kultury cyfrowej, technointymności i współpracy człowieka z maszyną. Bada jak rozwój technologicznych narzędzi wpływa na wyobrażenia społeczne. Założycielka Polskiego Stowarzyszenia Transhumanistycznego i organizatorka corocznych konferencji naukowych: „Transhumanizm. Idee, Strategie, Wątpliwości”. Stała felietonistka magazynu „Domena” Polskiego Towarzystwa Informatycznego, kuratorka międzynarodowych wystaw w obszarze art@science. Według „Forbes Women” jedna z 22 najbardziej wpływowych Polek w obszarze nauki i biznesu w 2022 roku, wyróżniona w rankingu Top100Woman in AI in Poland, Laureatka projektu Jutronauci Gazety Wyborczej&Kulczyk Investment. Tworzy i realizuje projekty edukacyjno-rozwojowe i integracyjne dla szkół, firm i grup wielopokoleniowych.
Generacja Alfa rozpoczyna edukację w dynamicznie zmieniającym się krajobrazie technokulturowym, w którym systemy oparte o sztuczną inteligencję tworzą obrazy i generują treści, analizują zainteresowania, styl uczenia się i postępy ucznia dostosowując poziom trudności treści w czasie rzeczywistym, aby zapewnić odpowiednio emocjonujące wyzwanie edukacyjne. Zmienia to znacząco kształt wyobrażeń o procesie zdobywania wiedzy, rodzi pytania o umiejętności i kompetencje potrzebne do dobrego życia w szybko zmieniającym się społeczeństwie, budzi obawy o to, czego i jak uczyć następne pokolenia. Jednocześnie rzeczywistość nowych technologii staje się dla części młodych ludzi znacznie bardziej interesująca niż relacje interpersonalne. Świat cyfrowych obiektów jest dla nich silniejszym oparciem niż więzi międzyludzkie. Jednym z wyzwań, przed którym stoi współczesna teoria organizacji, jest krytyczna refleksja nad przyszłością relacji międzyludzkich i relacji człowiek - maszyna w ramach nowych modeli organizacji. Społeczne roboty i wirtualni asystenci to coraz doskonalsi, zdolni do symulowania emocji agenci stający się częścią codziennego życia. Relacje między człowiekiem i maszyną przekształcają obszar uznawany w kulturze europejskiej za sferę intymną, o fundamentalnym znaczeniu dla samookreślenia człowieka i budowanych relacji. Czy jesteśmy gotowi na inwazję wirtualnych nieludzkich nauczycieli, którzy dzięki sztucznej inteligencji coraz częściej pojawiają się w organizacji i życiu prywatnym?