Aneta Pawlak jest doktorem nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa hiszpańskiego. Absolwentka filologii hiszpańskiej Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, stopień doktora uzyskał na Uniwersytecie Łódzkim w 2006 roku. Od 2012 roku pracuje jako adiunkt na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, obecnie w Katedrze Języków Romańskich, prowadząc zajęcia z seminarium językoznawczego, gramatyki kontrastywnej, elementów językoznawstwa stosowanego oraz historii i kultury hiszpańskiego obszaru językowego. Od 2004 roku jest autorką licznych artykułów z zakresu językoznawstwa, gramatyki i dydaktyki języka hiszpańskiego. W latach 2014-2018 opiekun Koła Naukowego Hispanistów "Ánimo", którego działalność uwieńczyła publikacja “Słownika tematycznego polsko-hiszpańsko-włoskiego” (Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń, 2018).
Celem warsztatu jest zaprezentowanie potencjału dydaktycznego dowcipów w nauczaniu języków obcych na przykładzie języka hiszpańskiego. Humor, silnie zakorzeniony w kontekście kulturowym, odgrywa ważną rolę w budowaniu pozytywnych emocji w procesie uczenia się, co zgodnie z ustaleniami neuronauk sprzyja zapamiętywaniu i aktywnemu przyswajaniu języka. Uczestnicy poznają zestaw praktycznych autorskich ćwiczeń opartych na humorze językowym, które rozwijają kompetencje językowe, międzykulturowe i poznawcze uczniów, a także będą mogły zainspirować nauczycieli do tworzenia własnych materiałów. Warsztaty skierowane są zarówno do nauczycieli języków obcych, jak i metodyków zainteresowanych wdrażaniem niestandardowych, angażujących technik dydaktycznych, które rozwijają nie tylko kompetencje językowe, ale także interkulturowe i komunikacyjne uczących się.
Jakie treści zamierzam poruszyć podczas mojego wystąpienia?
Czy śmiech może wspierać naukę języków obcych? Zapraszam na warsztat, który pokaże, jak wykorzystać humor i dowcipy językowe w nauczaniu hiszpańskiego jako obcego. Uczestnicy poznają ćwiczenia rozwijające język, myślenie i wyobraźnię, dzięki którym będą mogli tworzyć własne dla jakiegokolwiek języka obcego! Będzie praktycznie, refleksyjnie i z uśmiechem na twarzy 🙂