Profesor nauk humanistycznych, pracuje w Instytucie Romanistyki UW oraz kieruje studiami podyplomowymi Szkoła Edukacji Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności I Uniwersytetu Warszawskiego kształcącymi przyszłych nauczycieli j. polskiego, matematyki, biologii z przyrodą oraz historii i wiedzy o społeczeństwie. Zajmuje się badaniami związanymi z glottodydaktyką w jej interdyscyplinarnym kontekście m. in. współczesnymi koncepcjami kształcenia językowego, rolą i znaczeniem strategii ( w tym zwłaszcza strategii metapoznawczych) dla podniesienia skuteczności procesu dydaktycznego, miejscem Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego i dokumentów europejskich w organizacji kształcenia językowego. W najnowszych badaniach w sposób szczególny analizuje problematykę uczenia się i wspierającą rolą nauczyciela dla uczenia uczenia się (ang. Learning to learn, fr. Apprendre à apprendre). Zagadnienia te znalazły swoje kluczowe miejsce w monografii „Kompetentny uczeń na lekcji języka obcego. Wyzwania dla glottodydaktyki mediacyjnej” (2016, Wyd. Werset). Autorka licznych artykułów w czasopismach krajowych i zagranicznych w zakresie nauczania/uczenia się języków obcych oraz autorka podręczników i materiałów dydaktycznych do nauki języka francuskiego jako obcego.
Znany francuski dydaktyk Michel Boiron już w 2006 roku twierdził, że „wszystko zostało powiedziane, wszystko zostało zrobione, pozostaje jedynie wymyśleć przyszłość”1. Uderza zwłaszcza początek tej wypowiedzi, ponieważ skoro wszystko już powiedziano i zrobiono, to na czym polega wymyślanie przyszłości? A jednak, po zastanowieniu, możemy lepiej zrozumieć intencję francuskiego eksperta. Innowacyjne metody czy techniki nauczania nie biorą się z próżni, wyłaniają się najczęściej z przecięcia „starego” i „nowego”, tego, co dany moment edukacyjny może zaoferować kształceniu oraz tego, co poprzednie epoki zbudowały jako jego podwaliny. Zapraszam do refleksji i sprawdzenia poprzez własne doświadczenie, czym jest dla nas innowacyjna glottodydaktyka? Jak widzimy miejsce takich działań jak gamifikacja (fr. gamification/ludification), mobilne klasy (fr. classes flexibles) lub podejścia promowanego chociażby w Kanadzie czy Holandii, znanego jako Accelerative Integrated Method (AIM)? Czy innowacja to zawsze najnowsza technologia czy jednak coś więcej? Poprzez konkretne przykłady tzw. innowacyjnych metod postaramy się odpowiedzieć na pytanie kim będzie – w niedalekiej przyszłości – nauczyciel/ka języka obcego oraz jego/jej uczniowie i uczennice. Czy na pewno wszystko zostało już powiedziane i zrobione?
Stowarzyszenie PASE jest organizacją pozarządową, której celem głównym jest wspieranie jakości w nauczaniu języków obcych w Polsce.
W razie pytań, zapraszamy do kontaktu!
email: pase@pase.pl